Judul: Undang-Undang Pengurusan Sisa Makanan di Malaysia

Evolusi Undang-Undang Pengurusan Sisa di Malaysia

Usaha untuk mengawal selia pengurusan sisa di Malaysia bermula dengan Akta Kualiti Alam Sekeliling 1974. Walau bagaimanapun, undang-undang ini tidak memberi tumpuan khusus kepada sisa makanan. Pada tahun 2007, kerajaan memperkenalkan Akta Pengurusan Sisa Pepejal dan Pembersihan Awam 2007 (Akta 672), yang menjadi asas kepada pengurusan sisa pepejal yang lebih sistematik. Namun, masih terdapat kelompongan dalam menangani isu sisa makanan secara khusus.

Dasar Terkini dan Inisiatif Kerajaan

Kerajaan Malaysia telah mengambil langkah proaktif untuk menangani isu sisa makanan melalui beberapa inisiatif terkini. Pada tahun 2019, Kementerian Perumahan dan Kerajaan Tempatan telah melancarkan Pelan Tindakan Pengurusan Sisa Makanan Malaysia 2019-2030. Pelan ini menggariskan strategi komprehensif untuk mengurangkan sisa makanan, termasuk pengenalan undang-undang baru dan program pendidikan awam. Selain itu, beberapa pihak berkuasa tempatan telah mula melaksanakan peraturan yang mewajibkan pengasingan sisa makanan di peringkat isi rumah.

Cabaran dalam Pelaksanaan Undang-Undang

Walaupun terdapat kemajuan dalam pembangunan rangka kerja undang-undang, pelaksanaannya masih menghadapi beberapa cabaran. Antara isu utama adalah kekurangan infrastruktur untuk pengumpulan dan pemprosesan sisa makanan secara berasingan. Selain itu, kesedaran dan pematuhan masyarakat terhadap peraturan baru masih rendah. Kerajaan juga menghadapi cabaran dalam menyelaraskan usaha antara pelbagai agensi dan peringkat kerajaan untuk memastikan pelaksanaan yang berkesan.

Implikasi Terhadap Masyarakat dan Perniagaan

Pengenalan undang-undang baru berkaitan pengurusan sisa makanan memberi impak yang signifikan kepada pelbagai pihak berkepentingan. Bagi isi rumah, ini bermakna perubahan dalam amalan pengurusan sisa harian, termasuk pengasingan sisa makanan. Perniagaan, terutamanya dalam industri makanan dan hospitaliti, perlu menyesuaikan operasi mereka untuk mematuhi peraturan baru. Ini mungkin melibatkan pelaburan dalam teknologi dan infrastruktur baru untuk pengurusan sisa yang lebih efisien.

Perbandingan dengan Amalan Antarabangsa

Malaysia boleh mengambil iktibar daripada negara-negara yang telah berjaya dalam pengurusan sisa makanan. Sebagai contoh, Korea Selatan telah melaksanakan sistem pay-as-you-throw untuk sisa makanan, yang telah berjaya mengurangkan sisa sebanyak 10% dalam tempoh lima tahun. Singapura pula telah memperkenalkan undang-undang yang mewajibkan pengasingan sisa makanan untuk premis komersial dan industri yang besar. Pengalaman negara-negara ini boleh memberi panduan kepada Malaysia dalam memperhalusi rangka kerja undang-undangnya.

Potensi Ekonomi Circular dalam Pengurusan Sisa Makanan

Undang-undang baru berpotensi untuk memacu pembangunan ekonomi circular dalam sektor pengurusan sisa makanan. Ini termasuk peluang untuk menghasilkan kompos, biogas, dan produk nilai tambah lain daripada sisa makanan. Beberapa syarikat tempatan telah mula meneroka peluang ini, dengan sokongan daripada insentif kerajaan. Perkembangan ini bukan sahaja memberi manfaat dari segi alam sekitar, tetapi juga mewujudkan peluang pekerjaan baru dalam industri hijau.

Kesimpulan

Perkembangan undang-undang pengurusan sisa makanan di Malaysia menandakan langkah penting ke arah pembangunan mampan. Walaupun masih terdapat cabaran dalam pelaksanaan, komitmen kerajaan dan kerjasama pelbagai pihak berkepentingan memberi harapan untuk masa depan yang lebih hijau. Dengan pendekatan yang holistik dan inovatif, Malaysia berpotensi untuk menjadi model serantau dalam pengurusan sisa makanan yang efektif.