ຄືນແຫ່ງຂອງກິລານັກມວຍທະຫານ

ຫຼັງຈາກສົງຄາມ, ກິລານັກມວຍທະຫານໄດ້ຮັບການພັດທະນາຕໍ່ໄປ, ໂດຍການເພີ່ມເຕັກນິກຈາກກິລາຕໍ່ສູ້ອື່ນໆ ເຊັ່ນ: ຢູໂດ, ມວຍປ້ຳ, ແລະ ມວຍສາກົນ. ມັນກາຍເປັນລະບົບການປ້ອງກັນຕົວທີ່ມີປະສິດທິພາບ, ເໝາະສົມກັບການນຳໃຊ້ໃນສະຖານະການຕ່າງໆ. ໃນຊ່ວງທ້າຍຂອງຊຸມປີ 1970, ກິລານັກມວຍທະຫານໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປນອກສະຫະພາບໂຊວຽດ, ໂດຍສະເພາະໃນປະເທດສັງຄົມນິຍົມອື່ນໆ.

ເຕັກນິກ ແລະ ຫຼັກການພື້ນຖານ

ກິລານັກມວຍທະຫານເນັ້ນໜັກໃສ່ການປະສົມປະສານລະຫວ່າງຄວາມແຂງແຮງ, ຄວາມວ່ອງໄວ, ແລະ ຄວາມຢືດຢຸ່ນ. ເຕັກນິກພື້ນຖານປະກອບດ້ວຍ:

1. ການຕີ: ການຕີດ້ວຍກຳປັ້ນ, ສົ້ນມື, ສອກ, ແລະ ຫົວເຂົ່າ.

2. ການເຕະ: ຫຼາກຫຼາຍຮູບແບບຂອງການເຕະ, ລວມທັງການເຕະດ້ານຂ້າງ ແລະ ການເຕະກັບຫຼັງ.

3. ການໂຍນ ແລະ ການລົ້ມ: ເຕັກນິກທີ່ນຳມາຈາກມວຍປ້ຳ ແລະ ຢູໂດ.

4. ການປິດກັ້ນ ແລະ ການປ້ອງກັນ: ວິທີການປ້ອງກັນຕົນເອງຈາກການໂຈມຕີ.

5. ການຕໍ່ສູ້ດ້ວຍອາວຸດ: ການນຳໃຊ້ອາວຸດເຊັ່ນ: ມີດ, ຫຼາວ, ແລະ ປືນຍາວ.

ການຝຶກແອບຍັງລວມເອົາການຝຶກຝົນທາງດ້ານຈິດໃຈ, ໂດຍສຸມໃສ່ການຄວບຄຸມຄວາມຢ້ານກົວ, ການເພີ່ມຄວາມອົດທົນຕໍ່ຄວາມເຈັບປວດ, ແລະ ການພັດທະນາຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງຈິດໃຈ.

ການນຳໃຊ້ໃນການຝຶກອົບຮົມທະຫານ

ກິລານັກມວຍທະຫານຍັງຄົງເປັນສ່ວນສຳຄັນຂອງການຝຶກອົບຮົມທະຫານໃນຫຼາຍປະເທດ, ໂດຍສະເພາະໃນອະດີດສະຫະພາບໂຊວຽດ. ມັນຖືກນຳໃຊ້ເພື່ອ:

1. ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການຕໍ່ສູ້ແບບໃກ້ຊິດ: ທະຫານໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການຕໍ່ສູ້ທີ່ມີປະສິດທິພາບໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ມີຂໍ້ຈຳກັດ.

2. ສ້າງຄວາມແຂງແຮງທາງຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດໃຈ: ການຝຶກແອບທີ່ເຂັ້ມຂຸ້ນຊ່ວຍພັດທະນາຄວາມອົດທົນ ແລະ ຄວາມເຂັ້ມແຂງ.

3. ສົ່ງເສີມການເຮັດວຽກເປັນທີມ: ການຝຶກແອບເປັນກຸ່ມຊ່ວຍສ້າງຄວາມສາມັກຄີ ແລະ ຄວາມໄວ້ວາງໃຈ.

4. ພັດທະນາຄວາມສາມາດໃນການຕັດສິນໃຈ: ທະຫານໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການຕອບສະໜອງຢ່າງວ່ອງໄວຕໍ່ສະຖານະການທີ່ມີຄວາມກົດດັນສູງ.

ນອກຈາກນີ້, ກິລານັກມວຍທະຫານຍັງຖືກນຳໃຊ້ໃນການຝຶກອົບຮົມຂອງໜ່ວຍງານບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ ແລະ ໜ່ວຍງານຮັກສາຄວາມປອດໄພໃນຫຼາຍປະເທດ.

ການພັດທະນາເປັນກິລາການແຂ່ງຂັນ

ໃນຊ່ວງຫຼາຍທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ກິລານັກມວຍທະຫານໄດ້ພັດທະນາຈາກລະບົບການຝຶກອົບຮົມທະຫານ ມາເປັນກິລາການແຂ່ງຂັນ. ການແຂ່ງຂັນຖືກຈັດຂຶ້ນໃນຫຼາຍລະດັບ, ຕັ້ງແຕ່ການແຂ່ງຂັນທ້ອງຖິ່ນໄປຈົນເຖິງການແຂ່ງຂັນລະດັບສາກົນ. ກົດລະບຽບການແຂ່ງຂັນໄດ້ຖືກພັດທະນາຂຶ້ນເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຂອງນັກກິລາ, ໃນຂະນະທີ່ຍັງຮັກສາລັກສະນະທີ່ເປັນຈິງຂອງການຕໍ່ສູ້.

ການແຂ່ງຂັນມັກຈະປະກອບດ້ວຍສາມປະເພດ:

1. ການຕໍ່ສູ້: ນັກກິລາແຂ່ງຂັນກັນໂດຍກົງໃນການຕໍ່ສູ້ແບບເຕັມຮູບແບບ.

2. ການສະແດງເຕັກນິກ: ນັກກິລາສະແດງຊຸດເຕັກນິກທີ່ກຳນົດໄວ້ລ່ວງໜ້າ, ຖືກຕັດສິນຕາມຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະ ຄວາມສວຍງາມ.

3. ການທົດສອບພິເສດ: ເຊັ່ນ: ການທຳລາຍວັດຖຸ ຫຼື ການສະແດງເຕັກນິກຕໍ່ສູ້ກັບຄູ່ຕໍ່ສູ້ຫຼາຍຄົນ.

ການເຕີບໂຕຂອງກິລານັກມວຍທະຫານໃນຖານະກິລາການແຂ່ງຂັນໄດ້ນຳໄປສູ່ການສ້າງຕັ້ງສະຫະພັນນານາຊາດ ແລະ ການຈັດການແຂ່ງຂັນລະດັບໂລກ. ສິ່ງນີ້ໄດ້ເພີ່ມຄວາມນິຍົມຂອງກິລາ ແລະ ດຶງດູດນັກກິລາຈາກພື້ນຖານທີ່ຫຼາກຫ